ویزویز اسفندیار همتی
عادت داریم به خواندن تکه حرف‌ها و دیدن بولتن‌ها و تصمیم‌گیری براساس آن
و این‌را نه زندگی ساندویچی امروزه یادمان داده باشد که این رسانه‌های بی‌اخلاق و غیرحرفه‌ای در پیش گرفته‌اند والبته افرادی که دوست‌دارند دیگرانی، آن‌گونه که آنها می‌خواهند موضع بگیرند؛
من اسمش را می‌گذارم « داده‌های بولتنی و قضاوت ما »
●●●
شخصا انتخابات سوم تیر۸۴ را بسیار ارزشمندتر از ۲۲خرداد۸۸ می‌دانم؛ چرا که آن‌جا همه چیز عیان بود
همه پشت سر هاشمی رفسنجانی جمع شده بودند، از لاریجانی و قالیباف و رضایی گرفته تا معین و کروبی و خاتمی {و البته آن‌هنگام میر ِسبز در خواب بود!} قرار نبود روال ۱۰-۱۶سال گذشته برهم بخورد و همه از این باب هراس داشتند
اما مردم انتخاب دیگری کردند و این برای نخبگانی که پیروان خود را سرکش می‌دیدند سخت بود و غیرقابل قبول
این پدیده دیگر در انتخابات دهم، اتفاق جدیدی نبود
می‌خواستم برای نشریه همت بنویسم
هرچند هنوز معلوم نیست که از کجا و چگونه اداره میشود، « مؤسسه حفظ و بسط ارزش‌ها » چیست؟ « هسته‌های مقاومت تاکتیکی » دیگر چه صیغه‌ای‌ست؟
اما این ادبیات و این زاویه نگاه دوقطبی دقیقا همان فضایی‌ست که برای پیروزی در انتخابات دهم درپیش‌گرفته شد و ادامه‌ی آن امروز فقط می‌تواند به معنای فرار از پاسخ‌گویی تعبیر شود.
همان برچسب چسباندن به‌صرف یک کلام و یک اظهارنظر.
و چقدر مطالب غیراینترنتی این نشریه ۱۶صفحه‌ای، با استدلال‌های ضعیف، توهین‌های سخیف و برداشت‌های عجیب همراه بود و من هرچه می‌خواهم از مقالاتش بنویسم نمی‌شود؛ قراردادن جوادی‌آملی، ابراهیم امینی، امامی کاشانی و حتی سیدحسن درشدیدترین تقسیم‌بندی در جبهه هاشمی شدیدا بی‌انصافی‌ست.
فقط برای من جالب است که از بهمن۸۷ و آن شماره همت تا دی۸۸ و این شماره همت چه شده است که پشت سر هاشمی رفسنجانی اینقدر شلوغ‌تر شده است!؟
این جریان چه متعلق به مشایی باشد چه احمدی‌نژاد چه جریان انحرافی علیه رئیس‌جمهور چه حزب‌الله چه ...
خطرناک است و خطرش آن‌جاست که تمام خواست مردم را تعبیر به برداشت‌های خود می‌کند
عده‌ای را در مقابل عده‌ای دیگر قرار می‌دهد و قطبیت‌ای که مسلما نتیجه‌ای نه به نفع انقلاب است نه مردم و نه حتی خودگردانندگان، حاصل خواهد داشت
●●●
آن‌هایی که امروزه اسفندیار رحیم مشایی را سیبل کرده‌اند، خوب می‌دانند کجا را هدف گرفته‌اند
بدنبال کسی می‌گردند که از طریق آن بتوانند احمدی‌نژاد که در نظر آنها بدون طی مراحل لازم بزرگ شده است و پیرو قاعده‌های خاص بازی نیست را بکوبند و البته در این میان چهره‌های متفاوتی است:
عده‌ای منافع‌شان را در خطر دیده‌اند / عده‌ای با عملکرد محافظه‌کارانه‌شان نمی‌سازد / عده‌ای دیدگاه سنتی دینی که مدت‌هاست تبلیغش را می‌کنند، از دست رفته می‌بینند
واین هیچ ارتباطی به ولایت‌مداری رئیس‌جمهور، عملکرد ضعیف وی، ادبیات سرکشانه‌ی او، تهمت‌هایش در مناظره ۱۳خرداد و دوقطبی‌کردن انتخابات برای پیروزی خودش ندارد.
وگرنه خیلی‌های دیگر هم با او، عملکرد و رفتارش مخالف‌اند اما در مخالفت‌شان صداقت دارند.
●●●
حرف‌های اسفندیار رحیم مشایی، در این مورد آخر را کامل بخوانید، تا بفهمید منظورش از « مدیریت جامع حضرت نوح » چیست
بسط عدالت و تحقق مرحله به مرحله آن‌را چگونه می گوید.
این را باید بدانید که مدیریت خوب با نتیجه سنجیده میشود و لزوما مدیر خوب نمی‌تواند مدیریت خوب بکند چرا که یک پارامتر اصلی، مجموعه زیر نظر اوست و نتیجه بستگی به خواست آنها دارد و آن‌جاست که می‌فهمید یعنی چه « تاریخ محروم است از اتفاقات میمون و مبارک فراوانی که خدا برای بشر می‌خواست ولی بشر نخواست و نشد »
●●●
این حرف‌ها و نوشته‌ها مسلما تائید کننده تمام و کمال راهی که احمدی‌نژاد می‌رود نیست
برداشت‌مان نسبت به آنچه است که می‌بینیم و میدانیم
نه علم غیب داریم از آینده؛ نه تقدسی برای‌مان احمدی‌نژاد دارد
فقط میدانیم مردم او را انتخاب کرده‌اند با تمام خصوصیاتش
با تمام غدی و یک‌دندگی‌هایش
با سیاست استکبارستیزی‌اش
با رویکرد باز فرهنگی‌اش
و با رحیم مشایی
خصوصا اینکه این چهره در ۲۲خرداد۸۸ بسیار واضح و روشن بود
و این پاسخی‌ست به کسانی که ادعا می‌کنند از جانب مردمی که به احمدی‌نژاد رأی داده‌اند مدام حرف می‌زنند.
در این میان بی‌وفایی احمدی‌نژاد به‌نظر تنها صفت جدیدیست که در دوره دهم بروز پیدا کرده است؛ غلام‌حسینی که هر سمت خالی دولت نهم بر دوش او گذاشته می‌شد؛ صفاری که چهارسال مسؤولیت فرهنگ دولت را داشت و محمدباقر دوست‌داشتنی که هلو هم تعبیر می‌شد
چنان مورد بی مهری قرار گرفتند که هنوز تصورش غیرقابل درک است
تازه در این میان باید دل‌دادن به کسانی چون رحیمی با آن سابقه هاشمی‌دوستی و پرونده‌های مالی و مرتضوی با عملکرد بسته و پرونده های مالی-سیاسی و امنیتی‌اش را هم افزود!
●●●
مسلما هیچ انتظاری از مقاماتی که در ادبیات سخیف‌شان مخالفان را به بزغاله تشبیه می‌کنند نیست که امروز فردی که دیدگاه‌هایش با ایشان یکسان نیست را مگس و حرف‌هایش را ویزویز تعبیر نکنند. حرمت لباس و شخصیت خود را هرکس، با رفتار و صحبت‌هایش حفظ می‌کند.
● پی‌نوشت
هم‌چنان معتقدم « محمود! این اول راه‌ست »
بعضی نمی‌خواهند این چهره را بپذیرید بحث دیگری‌ست : « حقیقتا انتظار نداشتیم از احمدی‌نژاد؟ »
آهستان « مگسی که اصلا مزاحم نیست » را علت « ف‌ی‌ل‌ت‌ر شدن آهستان » می داند
نسبت‌دادن خنده دار اوضاع کنونی به رفتارهای احمدی‌نژاد : « معضلی بنام احمدی‌نژاد »
متن کامل سخنرانی اسفندیار رحیم مشایی در پانزدهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی +
گوشم چی کار می کنه) : احمدی نژاد، رییس جمهوری که نمی توان دوستش داشت.
مشایی و حاشیه هاش چه نیمه خالی عقل آقایون را نگاه کنیم چه نیمه پر عقل خودمون به نظرم اصلا ارزش بحث کردن ندارن، چه اینکه اینا دیگه همه می دونند که مشایی به قول خودت فقط یه سیبله که یا برا کوبیدن احمدی نژاد استفاده می شه یا برای اینکه بعضیا بتونند باهاش ادای بی طرفی در بیارن.