Bye Bye ASIA
اصلا مهم نیست که آخرین بازی لیگ، درحالیکه یک تساوی میخواهی، ۴ گل بخوری و جام را پیشکش کنی به آبیهای پایتخت
و یا درست در بازی آخر لیگ، پس از ۳۴بازی، سرانجام جام قهرمانی را در دقایق تلفشده ۷تایی، تقدیم کنی به قرمزهای پایتخت حتی با گل یک اصفهانی
این مهم است که همه بسیج شوند که تو برنده نشوی
درست مثل سوم تیر۸۴، جایی که همه متحد شده بودند که اختناق و وحشت دامان جامعه ایران را نگیرد، حتی همین اصولگرایانی که حالا به تقلا افتادهاند برای حمایت از پرزیدنت فعلی.
حالا یکبار مثل ۳تیر میشود و یکبار مثل ۶اردیبهشت۸۸ و یا فینال لیگ برتر پارسال نمیشود
و این یعنی اینکه تو مهم شدهای
همه با هم، از آن صداوسیمای بیطرف مخاطبمحورش گرفته تا ۱۰۰هزار طرفدار درون ورزشگاه و ۶۰میلیون عاشق بیرون ورزشگاه {باز خوبه ۱۰میلیون تخفیف دادند!} و حتی مردم خوزستان و فوتبال پاک!
حالا شعار مؤدبانه ورزشگاه شده است: پرسپولیس سرور سپاهانه
و دوستداشتنیترش برای پایتختنشینان : تهران عروسیه، اصفان ...سوزیه!
خوب توقع بیشتر از بهترین تماشاگرهای دنیا نیست، ولو تیم محبوبشان جلو باشد و برنده
وگرنه شعور و ادبیاتشان میرسید در همان سطح استقلالیها و قضایای حاجی مایلی.
اما همه اینها تا وقتیست که خودمان، خودمان را باور داریم
آقای ساکت با شمائیم، شما که انگ صنعتی بودن و پولدار بودن را یدک میکشید
آوردن فیرات که خودش معلوم نبود باچه رابطه و ضابطهای کمک علیآقا شده بود، گذاردن چرخابی بومی و غیرحرفهای که بقول خودش اداره کردن تیم فوتبال مدرسهاش برایش مهمتر بود و بعدش آوردن فرهادخان.
مگر هادی اصغری، احمد جمشیدیان، جعفرپور، پاپی و محمود کریمی را نداشتیم که شماره33 قدمرنجه فرمودند و همراه فرهادخان تیممان را مزین! همین بهترین گلزن تاریخ باشگاه را میگویم که سالهاست در فراغ سرخآبیها میسوزد و نمیرسد.
وحالا شومائی که پنج دوره از هفت دوره Asia Champions League را بودهای، باید بنشینی و بیاندیشی برای بعد و البته از راه دور با آسیا بایبای کنی
شکر خدا که پاکی فوتبالمان با قهرمانی آبیها در لیگ ثابت شد و انشاءالله با قهرمانی قرمزها در جام حذفی ثابتتر
حالا فقط میماند یاوهگوییهای حاجی مایلی، بیانیههایش و شعارهای یککمی بداخلاقانه ورزشگاهها؛ دومی که هیچ اما اولی را باید خفه کرد
پس به امید فوتبال پاکتر تر ...
● ● ●
پینوشت
● اینها را دقایق پایانی بازی جام حذفی پرسپولیس-سپاهان مینویسم، درحالیکه نیمه اولش را خواب بودم و نیمه دوم را تایپ میکردم و گاهگاهی میشنیدم.
● خواهشمندم آن دوستانی که ناسیونالیستی بودن (البت در ورژن شهرستانی) ما را عیب مینهند، بروند یککمی بازیهای لیگ برتر انگلستان را ببینند تا بفهمند تیم قعر جدولیشان چقدر طرفدار دارد حتی جلوی پرطرفدارترین تیم جهان.
همانقدر که فوتبال ملی یک عاملیست برای وحدت، خوشی جمعی و غرور ملی؛ ورژن شهرستانیاش هم، همینگونه است و نه فقط برای شهرستان تهران!
● حیفام آمد اینهمه از سپاهان و گندهکاریهای کاظمی و خطیبی بنویسم و از مربیای که تیم جواناش را نایب قهرمان کرد هیچ نگویم و تشکر نکنم.
منصور ابراهیمزاده، متشکریم حتی اگر در بازی آخر چهارتا بخوری؛ بخاطر بازیهای خوب و روانت که همه پشت سر ناکامیهای قرمزها و قصه تبانی و فوتبال پاک و قهرمانی آبیها گم شد.
- ۸۸/۰۲/۱۰
خب بالاخره اصفهان نایب اسرایی×... ببخشید..رژیم صهیونیستی در ایرانه
ناسلامتی یک موقع اسمش دارالیهود بوده
انتظار داری صدا و سیمای اسلامی بیاد طرف اون تیمش را بگیره؟!
اونم تیمی مثل سپاهان که به شدت سابقه آزار تیمهای ایرانی (تهرانی!) را داره.
زرشک...زهی خیال باطل
از اینها که انتظاری نیست
انتظار از اون اصفهانیهای وطن فروشیه که طرفدار تیمهایی مثل استق و پیرو هستند.
در ضمن این جملت هم خیلی نمک داشت:
"درست مثل سوم تیر۸۴، جایی که همه متحد شده بودند که اختناق و وحشت دامان جامعه ایران را نگیرد"!