دهکده شخصی

حضرت شما، دراین سالهای رهبری، آنقدر که به دشمن و دشمن ستیزی بها دادید، به دوست و دوستی و دوستیابی بها ندادید. شاید از این باب که باران دشمنی های پی در پی و فراوانی که بر سر این نظام می بارید، عمده نگرانی شما را بدان سو گسیل نمود. و شما و ما، بیش از آن که به دوست متمایل شویم، دشمن را در مدار توجه خود قرار دادیم. و در این گردونه دشمن شناسی، از شناسایی دوست غفلت ورزیدیم. و حیف که باز در این گردونه غفلت، مرتب با تحریکات و تحرکات و شیوه های مختص به خود، از شمار دوستان خود کاستیم و بر شمار دشمنانمان افزودیم.
محمد نوری‌زاد – پدر گرامی!

انواع مختلفی از پیروان ولی فقیه داریم اما یک نوع آن که شاید بدترین نوع آن هم باشد بیشتر در میان سابقین انقلابی و یا اصحاب رسانه های محافظه کار شیوع دارد و کارشان مصادره کردن ولی فقیه به نفع تفکرات شخصی خودشان است؛ منظور کسی است که حقیقتا پیرو خودش است اما چون پیوند عاطفی و احساسی با ولی فقیه دارد تصور می کند هرچه به عقل ناقص خودش می رسد نظر ولی فقیه هم همان است و اگر یک روزی نظرش با نظر ولی فقیه تعارض پیدا کند مطمئن می شود که این ولی فقیه است که از صراط حق منحرف شده! ... نوری زاد طبیعتا آدم مریضی است ـ از آنهایی که نه حمایت شان ارزشی دارد و نه حمله و دشمنی شان ـ اما مدتی است که افسار پاره کرده و شاید هم پیش بینی می شد که کار عرعر کردنهایش به درگاهی که قبلا سجده می کرد هم برسد. من قبلا «سگ کیهان نویس» خطابش کرده بودم اما احتمالا اشتباه کرده بودم، سگ شرف و وفایی برای خودش دارد و این خـر است که حتی به صاحب خودش هم جفتک می اندازد. البته بعید نیست همان سگ باشد، منتها سگ نازی آباد!
مدرسه ما - نوری‌زاد و مصادره ولی فقیه

بر ما چه گذشته؟ امروز بر ما چه می‌گذرد؟ دورانی که پر از شور و شعف و مردانگی بود. دورانی که کسی زور نمی‌زد، تلاش نمی‌کرد که در صف اول باشد، همه برای صف آخر بودن تلاش می‌کردند… آن موقع ما در یک رویای بسیار زیبایی به‌سر می‌بردیم که پر از زیبایی بود، پر از طراوت بود، کسی، کسی را متهم نمی‌کرد، کسی به کسی تهمت نمی‌زد، کسی تلاش نمی‌کرد که بیاید نفر اول بایستد. همدیگر را متهم نمی‌کردیم. چه بلایی به سر ما آمده، چه شده، ما امروز کجا ایستادیم؟ چرا این جور است؟ آقا ما همه دلتنگیم، آقا همه دلمان به تنگ آمده. آقا من حالم خوب نیست آقا. ما کجا می‌رویم؟ چرا به همچنین روزی افتادیم. چه کار می‌کنیم، همه‌چیز را داریم قطعه قطعه می‌کنیم،
آقا حالمان بد است. بگوییم چه بلایی دارد سر ما می‌آید. همه‌چیزمان دارد از دست می‌رود. داشته و نداشته‌هامان دارد از بین می‌رود. کجا رفته آن باورها و اعتقادات و  ایثارها و ازجان گذشتگی‌ها؟ چرا همه همدیگر را متهم می کنیم؟ تلاش نمی‌کنیم تا فضا را به یک فضای روشنی و زیبایی ببریم. هیچ‌کس حاضر نیست از حقی بگذرد؛ همه‌چیز یک‌طرفه است.
مجید مجیدی -  رؤیای سرزمین من

نامه ها وقتی نامه می شوند که به دست مخاطبانشان برسند و پیام ها اینگونه پیام و پیغام ها اینگونه پیغام ! اما وقتی نویسنده از آغاز بداند که نامه اش به دست مخاطبش نمی رسد و هیچ گاه در هیاهوی زمانه خوانده نمی شود یعنی دارد برای دل خودش می نویسد ! یعنی دارد با خودش حرف می زند ! یعنی دارد خودش را سبک می کند ! درست مثل وقت هایی که های های گریه می کند ...
بزرگترین و اساسی ترین انتقاد ما به شما این است که اصلا نمی شود از شما انتقاد کرد ! در حال و هوای این سال های کشور ما هیچ جرمی به اندازه ی انتقاد و اعتراض به شما تاوان ندارد و هیچ خربزه ای به اندازه ی نقد شما تن آدمی را نمی لرزاند!
شما به عنوان رهبر نظام جمهوری اسلامی ، رهبر همه ی ایرانیان با هر رنگ و زبان و گویش و لهجه و دین و آیین هستید ! رهبر اقلیت های مذهبی ! رهبر اقوام مختلف ! رهبر گرایش ها و سلایق گوناگون ! رهبر سنتی ها ! رهبر روشنفکرها ! رهبر راست ها ! رهبر چپ ها ! حتی رهبر معترضان و منتقدان ! این جایگاه والا و بالا اگر همینگونه محفوظ بماند و سرمایه ی بازی قدرت احزاب و جریانات سیاسی نشود و یک سر و گردن بالاتر از سلایق سیاسی و جناحی و فرقه ای بایستد و دامان خود را از بازی های معمول احزاب محفوظ بدارد  بی شک از ارزشمند ترین سرمایه های کشور محسوب خواهد شد
مسعود دیانی – سلام آقای خامنه‌ای!